Mile Novaković, bivši načelnik Uprave kriminalističke policije rekao je da iako postoje mnoge teorije zavere koje pokušavaju da objasne ubistvo premijera Zorana Đinđića, jedino što je relevantno i zaista dokazano, uspeh je policije i to je potvrđeno presudom.

Svakog 12. marta Srbija obeležava godišnjicu atentata na premijera Zorana Đinđića. 18 godina posle raznih teorije o ubistvu i velikoj zaveri koja ukazuje na unutrašnjeg ili spoljašnjeg nalogodavca plasiraju se javnosti preko medija. Takozvana teorija trećeg  metka predstavljena je kao jak udarac zvaničnoj verziji koja je izrečena u presudi atentatorima. Upitali smo bivšeg pomoćnika načelnika Uprave kriminalističke policije Mileta Novakovića da li pomenute teorije služe da relativizuju krivicu osuđenih lica.

Na mnoga pitanja u vezi sa ubistvom Zorana Đinđića još uvek nismo čuli uverljive odgovore, poput toga ko je nalogodavac ovog ubistva. Nije malo ljudi koji nisu spremni da poveruju da je logističar Đinđićevog ubistva Milorad Ulemek posedovao sposobnost političkog planiranja i naručivanja ubistva. Za one sklonije tvrdim teorijama zavere, Đinđić je bio žrtva američkih obaveštajnih službi kojima je zasmetala njegova namera da odmah rešava gorući problem ili, kako bi sam Đinđić rekao, da se proguta najveća žaba, a to je, Kosovo. Jedna od najzastupljenijih i najpoznatijih teorija u vezi sa ubistvom nekadašnjeg premijera je i “teorija 3. metka”. Komentarišući pomenute stavove u vezi sa ovom nedovoljno rasvetljenom temom, Mile Novaković, bivši pomoćnik načelnika Uprave kriminalističke policije, reko je da je javnosti često interesantnije da smišlja teorije zavere, nego da se pozabavi činjenicama koje je prikupila policija, koja je, prema njegovim navodima, saslušala 26 svedoka, i čije dokaze još nijedna teorija nije oborila.