Srpska pravoslavna crkva i vernici slave danas dan rođenja Svetog Jovana Zlatoustog, nekadašnjeg carigradskog patrijarha, velikog svetitelja i reformatora koji je poznat i kao najčuveniji propovednik u istoriji crkve.
Pravoslavni vernici obeležavaju Svetog Jovana Zlatoustog, verski praznik ustanovljen prema nekadašnjem carigradskom patrijarhu, koji je rođen na današnji dan 354. godine u Antiohiji. Sveti Jovan Zlatousti je u tajne hrišćanstva ušao nakon smrti roditelja, kada se zamonašio. Taj svečani čin pratili su lično apostoli koji su ga blagosiljali i prorekli mu veliku službu, veliku blagodat i veliko stradanje. U Antiohiji je studirao bogoslovlje u sklopu škole biblijske egzegeze kojom je rukovodio Diodor Tarsijski. U Antiohiji je i rukopoložen u čin đakona i sveštenika (385).
Kao đakon napisao je delo neprevaziđeno do danas pod nazivom „O sveštenstvu“, a kao sveštenik posvetio se propovedničkoj službi. Propovedao je svakodnevno, na određene teme, ali naročito o ličnoj i društvenoj etici, braneći siromašne i izrabljivane, osuđujući bogate i one koji drže vlast. Blagodareći njegovoj propovedničkoj slavi, 397. godine izabran je za episkopa carigradskog, gde je ušao u sukob sa Evtropijem, ministrom dvora cara Arkadija, i sa caricom Evdoksijom jer je predlagao potpunu reformu načina života, kako u Crkvi tako i na carskom dvoru. Pod spletkama Patrijarha Teofila Aleksandrijskog, Sveti Jovan je zbačen sa prestola 402. godine. Ponovo dolazi iz prvog progonstva, a naposletku Evdoksija ga progoni u Kukuz, gde je umro 407. godine. Odavde piše najveći deo pisama, među kojima i 17 Pisama Olimpjadi. Smatra se najvećim tumačem Svetog Pisma, najboljim hrišćanskim besednikom, učiteljem hrišćanskog života, idealnim primerom Crkvenog pastira i stradalnikom za Jevanđelje Hristovo koje je propovedao.
Pravoslavni vernici danas slave krsnu slavu, a za ovaj dan se vezuju i interesantna verovanja. Na Jovana Zlatoustog se izbegava svako korišćenje konca, vunice, strune, tj. šivenje, pletenje, vezivanje. Veruje se da onaj ko tada prekine nit (konac) time prekida i svoj život. Pošto u srpskom narodu Sveti Jovan važi za učenog sveca, veruje se da je na dan kada on slavi dobro uzeti knjigu u ruke i pročitati bar neki njen deo.
