Intenziviranjem voćarske proizvodnje značajno su povećani prinosi, ali su stvoreni i mnogobrojni problemi zbog sve veće upotrebe hemijskih sintetičkih proizvoda jer njihova velika upotreba, osim što poskupljuje proizvodnju, utiče i na izmenu kvaliteta životne sredine i povećanu količinu ostataka pesticida u plodovima. Zbog toga je čovečanstvo suočeno s traženjem novih puteva u cilju proizvodnje dovoljnih količina kvalitetne hrane, bez negativnih efekata na okolinu i životnu sredinu.
Voćarstvo predstavlja jednu od najrentabilnijih grana poljoprivrede, ali je korist od voćarstva višestruka pa samim tim i znatno šira od ekonomske. Nekada su se voćke sadile na okućnicama, u baštama i pored puteva i to su bile pretežno sorte s izraženom otpornošću na prouzrokovače bolesti, na štetočine i na nepovoljne agroekološke uslove.
S intenziviranjem poljoprivrede, u prvom redu zbog hemizacije, dolazi i do kontaminacije životne sredine, do pogoršanja kvaliteta hrane i do ugrožavanja zdravlja životinja i ljudi. Zbog toga je čovečanstvo suočeno s traženjem novih puteva u cilju proizvodnje dovoljnih količina kvalitetne hrane, bez negativnih efekata na okolinu i životnu sredinu.
Imajući u vidu najnovije trendove u vezi sa zaštitom životne sredine i sve češće zahteve za proizvodnju hrane uz što manju upotrebu sintetičkih hemijskih proizvoda, sve više se govori o integralnom i biološkom konceptu proizvodnje voća.
Integralna zaštita bilja uzima u obzir dva faktora – ekološki prioritet i prioritet sprečavanja pojave rezistentnosti i klasifikaciju pesticida u takozvanu zeleno-žutu i crvenu listu. Upotreba pesticida koji pripadaju zelenoj i žutoj listi dozvoljena je u integralnoj zaštiti bilja (IPV), sistemu koji je bezbedan za životnu sredinu. Organska poljoprivreda je sistem proizvodnje koji izbegava ili znatno isključuje primenu sintetičko sjedinjenih proizvoda: veštačkih đubriva, pesticida, regulatora rasta itd. Cilj i jedne i druge proizvodnje u voćarstvu je proizvodnja zdravstveno bezbednog voća i očuvanje životne sredine.
Integralna proizvodnja zasniva se na principima poštovanja plodoreda, đubrenja na osnovu kontrole plodnosti zemljišta, redovne upotrebe organskih đubriva, minimalizacije u obradi zemljišta, izboru voćnih vrsta i sorti koje su tolerantne ili otporne na važnije prouzrokovače bolesti i štetočine. Karakteristika integralne proizvodnje je i izbor kvalitetnog-sertifikovanog sadnog materijala i zaštita od bolesti i štetočina što podrazumeva pre svega biološke i mehaničke mere borbe i upotrebu pesticida sa zelene i žute liste, kao i poštovanje principa berbe, uskladištenja i čuvanja plodova.
Kada je u pitanju proizvodnja na malim površinama izborom voćnih vrsta, sorti i tehnologijom proizvodnje treba organizovati integralnu ili organsku proizvodnju. Na okućnicama, vikendicama, pri crkvama, manastirima, školama i ekonomskim dvorištima, prednost treba dati organskoj proizvodnji i izabrati voćne vrste i sorte koje su otpornije na važnije prouzrokovače bolesti i štetočina. Na taj način bi se zaštitila životna sredina i mesto življenja samog stanovništva, što je od velikog značaja za jednu državu, s obzirom na sve veće zagađenje, pogotovu u urbanim sredinama.
Poljoprivredna proizvodnja u profitabilnom smislu trebalo bi da podrazumeva korišćenje optimalnih doza đubriva i pesticida s maksimalnom zaštitom životne sredine i proizvođača.
