Srpska pravoslavna crkva i njeni vernici danas slave Vaznesenje Gospodnje, praznik u narodu poznatiji kao Spasovdan.
Spasovdan je pokretni praznik, praznuje se uvek u četvrtak 40 dana posle Vaskrsa a deset dana pre Duhova. Vaznesenje gospodnje – Spasovdan je stočarski i ratarski praznik a slavi se i kao krsna porodična slava.
Po narodnim običajima na Spasovdan se muškarci ne briju, žene ne umivaju a deca ne kupaju. Preko dana se ne spava da se ne bi dremalo preko cele godine. Nekada se obavezno klalo jagnje kao svojevrsna žrtva svecu, u ovom slučaju Hristu. Jedan od običaja bila je i priprema cicvare a čobani bi dan ranije pravili krstiće od leskovih grana, koji se izjutra stavljaju na krovove kuća i pomoćnih zgrada a zabadali su ih i na njive sa usevima.
Spasovdan je u srpskom narodu oduvek imao veliki značaj pa je najstariji istorijsko-pravni dokument srednjovekovne države – Dušanov zakonik, objavljen na Spasovdan 1349. godine.
Vaznesenje Gospodnje je krsna slava grada Beograda koji time čuva spomen na taj dan 1403. godine kada ga je despot Stefan Lazarević proglasio srpskom prestonicom a verski praznik za gradsku slavu.
