Pravoslavni vernici danas obeležavaju jedan od najvećih srpskih praznika – Vidovdan. Vidovdan je nepokretni verski praznik koji osim Srpske pravoslavna crkva slavi i Bugarska pravoslavna crkva.
Vidovdan, kao državni praznik, obeležava se radno, a u spomen na Kosovsku bitku, koja se odigrala 28. juna 1389. godine, odnosno 15. juna po starom kalendaru na Gazimestanu. Narod Vidovdan dovodi u vezu, s jedne strane sa knezom Lazarom i Kosovskim bojem, a s druge sa svetim Vidom. Petnaesti jun, po starom, odnosno 28. jun, po novom kalendaru, pravoslavna crkva je u ranijim vremenima bila posvetila starozavetnom proroku Amosu i ubrzo posle Kosovske bitke kanonizovanom knezu Lazaru (čija je slava, po predanju, bio upravo ovaj prorok). Sveti Vid, odnosno Vidovdan, kao praznik i istorijski dan, pojavljuje se kod Srba u kalendaru već u 14. veku. Vid je smatran vrhovnim božanstvom, Bogom nad Bogovima a svi drugi tek polubogovima. Među Srbima i svim Slovenima verovalo se da je Vid svevideće božanstvo pa se tako Vidovdan smatra i praznikom za oči odnosno praznikom koji “otvara oči”.
Vidovdan je, prema mišljenju istoričara, važan datum u kolektivnoj svesti srpskog naroda i jedan od temelja kolektivnog identiteta. Na mestu bitke na Gazimestanu kao endemska vrsta raste crveni kosovski božur a prema narodnom verovanju u ponoć uoči Vidovdana reke postanu crvene i poteku uzvodno. Posle Kosovske bitke, telo kneza Lazara (1329-1389) sahranjeno je u manastiru Ravanica, a u seobi Srba pod patrijarhom Arsenijem Čarnojevićem krajem 17. veka je preneto u fruškogorski manastir Vrdnik. U Ravanicu su mošti vraćene 1989. godine, na 600. godišnjicu Kosovske bitke.
Vidovdan predstavlja dan žalosti pa je srpski narod zadržao običaj da se na taj dan ne igra, ne peva te da se zaustavljaju veliki poslovi. U crkvama se obavljaju pomeni za sve postradale u ratovima. U nekim sredinama iznosi se sve tkanje što su žene i devojke radile kako bi se videlo koliko su vredne i pokazalo da je određeno domaćinstvo imućno. Ako je lepo vreme svu odeću treba izneti napolje i provetriti kako bi se napunila dobrom energijom. Ako je oblačno treba prekrstiti oblake da bi kiša koja padne bila dobra za useve. Devojke uoči Vidovdana pod jastuk stavljaju crveno cveće vid, kao i modru vidu kako bi usnile svog budućeg mladoženju.
