Arhitekta Dragoljub Bakić preminuo je danas u 84. godini života. Njegove ideje i rad su ostavili neizbrisiv trag u svetu arhitekture i njegovi projekti će uvek biti istinski spomenici njegove vere i borbe za bolji svet.
Dragoljub Bakić je rođen 1939. godine u Kragujevcu. Diplomirao je na Arhitektonskom fakultetu Univerziteta u Beogradu 1962. godine.
Od 1963-2001. bio je zaposlen u Energoprojektu kao arhitekta, u birou Arhitektura – Urbanizam, odnosno Ateljeu 5 koji je osnovao sa suprugom Ljiljanom Bakić, sa kojom je najčešće radio u koautorstvu. Tokom 1970. godine boravio je u studiju Alvara Alta kao stipendista Energoprojekta. Autor je brojnih objekata i urbanističkih celina u Srbiji / Jugoslaviji, Kuvajtu, Zambiji, Iraku, Zimbabveu, Južnoafričkoj Republici, Saudijskoj Arabiji, Ujedinjenim Arapskim Emiratima, Kataru, Bugarskoj, Danskoj, Švajcarskoj, Poljskoj, Grčkoj, Maleziji, Venecueli i Japanu. Neki od njegovih najznačajnijih projekata su Upravna zgrada Termoelektrane Obrenovac, sportska dvorana Pionir, stambeni soliter „Y“ u Kragujevcu, stambena naselja Nova Galenika i Višnjička banja, kongresni centar u Harareu i mnogi drugi.
Bio je član Akademije arhitekture Srbije. Dobitnik je nagrade Salona arhitekture za 1974, 1976, 1978 i 1991. godinu i dobitnik Velike nagrade Saveza arhitekata Srbije 1994. godine.
Bakić je bio i društveno i politički aktivan. Kritikovao je negativne trendove u razvoju Beograda, tzv. investitorski urbanizam, a posebno kontroverzni projekat Beograd na vodi. Bio je član Ekološkog ustanka i koalicije „Moramo“ u čijoj je kampanji učestvovao na poslednjim izborima.
Bakićeva supruga Ljiljana, sa kojom je najčešće radio u koautorstvu, preminula je u julu prošle godine.
