Kasna setva i manje vlage u zemljištu mogu usloviti zastoj u razvoju biljaka. U većini slučajeva intenzitet usvajanja hranljivih elemenata najveći je u prvim danima porasta i razvića biljaka. U prvoj fazi razvoja pšenice potrebe za fosforom su najviše izražene.
Sledeći pokazatelji karakterišu ishranu svake biljke: sadržaj hranljivih elemenata u jedinici biljne materije, iznošenje hranljivih elemenata po jedinici površine od strane useva i odnos hranljivih elemenata usvojenih od strane biljaka (kvalitativni pokazatelj). Svaki od pokazatelja ima značaja za praktičnu primenu mineralnih đubriva odnosno za efikasno iskorišćavanje hraniva od strane biljaka. Prva dva pokazatelja imaju kvantitativno obeležje i karakterišu potrebe biljaka u ishrani s kvantitativne strane, dok je treći pokazatelj kvalitativni. Ovi pokazatelji mogu da predstavljaju vrednosti za određenu jedinicu vremena ili da budu izraženi dinamički za duži period vegetacije. Međutim određene biljne vrste pa čak i sorte na specifičan način reaguju na uslove gajenja, te i njihov tempo porasta i razvića može da bude različit a samim tim i dinamika sadržaja hranljivih elemenata.
U većini slučajeva intenzitet usvajanja hranljivih elemenata najveći je u prvim danima porasta i razvića biljaka. Svakako, ovo zavisi kako od biljne vrste tako i od hranljivih elemenata. Za pšenicu je najveći intenzitet usvajanja fosfora na početku života biljke. Kasnije ovaj intenzitet postepeno opada i pri kraju vegetacije svodi se na minimalne vrednosti. U većini slučajeva intenzitet usvajanja fosfora pri kraju vegetacije je svega oko 10 % u odnosu na maksimum usvajanja.
Usvajanje drugih hranljivih elemenata (K,Ca, S i dr) zavisi od porasta i razvića biljaka pšenice. Tako maksimalno usvajanje K a naročito Ca nije na početku života biljke, već kasnije, kada se formira stablo biljke. Prema nekim rezultatima postoji razlika između sorti pšenice u intenzitetu usvajanja hranljivih elemenata a naročito fosfora. Sorte otpornije na niže temperature usvajaju više fosfora u odnosu na sorte manje otporne prema niskim temperaturama. Ovo se objašnjava time što kod sorti otpornijih prema niskim temperaturama svi fiziološko biohemijski procesi a u tom smislu i usvajanje hranljivih elemenata teku aktivnije nego kod neotpornih sorti.
