Značaj vode za voćke i bilans vode u zemljištu je veliki iz razloga što visok sadržaj vode u pojedinim organima voćaka upućuje na njen izuzetan značaj za odvijanje svih fiziološko – biohemijskih procesa u biljkama. Ovaj sadržaj kod pojedinih organa varira što najviše zavisi od anatomsko-morfološke građe, kao i funkcije koje pojedini organi obavljaju.
Voćke troše velike količine vode (što pokazuje i transpiracioni koeficijent 120-1.000), ali je sama nejednaka potrošnja vode. Ona najviše zavisi od vrste voćaka, sorte, podloge (da li je vegetativna ili generativna), starosti i rodnosti voćaka, fenofaze vegetacije, meteooroloških činilaca (toplote, padavina, vetrova, vlažnosti vazduha i dr.). Bilans vode u zemljištu direktno zavisi od fizičkih osobina zemljišta, klime na datom području, kao i od primenjene agrotehnike. Značajan deo vlage gubi se evaporacijom, poniranjem u dublje slojeve, oticanjem, potrošnjom od korovskih biljaka i na druge načine. Bilans vode u zemljištu može biti: optimalan, minimalan i maksimalan. Za život i fenofaze voćaka posebno su štetne kardinalne tačke – minimum i maksimum. Minimum predstavlja nepovoljan deficit vode koje za posledicu ima slab porast listova, letorasta, plodova i korena, nedovoljno diferenciranje cvetnih pupoljaka, otpadanje plodova, lošiji kvalitet plodova, slabiju vitalnost i otpornost voćaka i sl.
Maksimalna vlažnost često može imati i nepovoljnije efekte na voćke, a u nekim slučajevima dovodi u pitanje opstanak voćke (primer u slučaju asfikcije korena). U tom stanju najčešće posledice su bujan porast, umanjena rodnost, lošiji kvalitet plodova, produžena vegetacija (što posebno utiče na osetljivost prema mrazu), smanjena otpornost prema bolestima i štetočinama, smanjena trajašnost plodova i dr. U uslovima optimalne vlažnosti voćke dobro rastu, obezbeđuju obilnu i redovnu rodnost, dobar kvalitet plodova, ali i zadovoljavajuću otpornost prema nepovoljnim činiocima sredine. Ukoliko ne postoji adekvatan sistem za navodnjavanje, u tom slučaju problem suše trebalo bi rešavati kroz više segmenata: izborom vrsti i sorti čiji plodovi ranije sazrevaju; izborom humidnijih položaja za podizanje voćnjaka, podizanjem pojaseva za zaštitu od vetra (naročito štetan uticaj toplih vetrova); načinom održavanja zemljišta (jalovi ugar, zastiranje i sl.) dobrom pripremom zemljišta pre podizanja i odgovarajućom obradom zemljišta u zasadu; izborom odgovarajućih podloga za uslove aridne klime i drugo.
Za normalno odvijanje svih metaboličkih procesa kod voćaka neophodno je pravilno odrediti bilans vode u zemljištu, i na taj način voćkama nadoknaditi samo onu količinu vode koja im stvarno nedostaje. Pored ostalog, za pravilno navodnjavanje moraju se dobro poznavati osobine zemljišta u voćnjaku, i to naročito: topografske karakteristike, debljina zemljišnog profila, hemijska i fizička svojstva, hidrolitička svojstva, struktura zemljišta i druga svojstva.
