Prvog januara po starom, odnosno 14. januara po novom kalendaru, obeležavaju se Mali Božić i Srpska Nova godina. Srpska pravoslavna crkva (SPC) i njeni vernici danas slave i Svetog Vasilija Velikog.
Sveti Vasilije je rođen za vreme cara Konstantina. Kao mladić proveo je 15 godina u Atini, gde je izučavao filozofiju, retoriku i astronomiju, i to pre nego što je primio hrišćansku veru. Krstio se na reci Jordan zajedno sa svojim nekadašnjim učiteljem Evulom. Kao episkop Kesarije Kapadokijske služio je gotovo deceniju, a upokojio se u 50. godini života.
Sveti Vasilije se smatra velikim borcem za pravoslavlje, moralno uzornim i izuzetno revnosnim bogoslovom. U crkvenim spisima naziva se „pčelom crkve Hristove“ jer svojim učenjem „donosi med vernicima, a žaokom bode jeretike“. Zbog toga se na današnji dan preporučuje uzimanje kašike meda kao simbol blagosti i zaštite.
Vasiljevdan se u Srbiji obeležava kao krsna slava, dok se kod Grka i Rusa slavi kao imendan. Kada je 1. januar usvojen kao početak nove godine, Mali Božić postao je i Srpska Nova godina. Veruje se da se na dan Svetog Vasilija ne treba svađati, jer će ljude u protivnom cele godine terati maler, dok se u nekim krajevima veruje da se posebno treba čuvati da vas neko ne prevari. U nekim krajevima se verovalo da će biti rodna godina ako na ovaj dan padne sneg ili bude oblačno. U nekim delovima Vojvodine još uvek postoji tradicija paljenja vatri na raskršćima, što simbolizuje čišćenje i jačanje sunčeve svetlosti. U mnogim krajevima spaljuju se ostaci badnjaka, a priprema se i obredni hleb – vasilica, u čast Svetog Vasilija Velikog. U bogoslužbenom kalendaru SPC ovi praznici su obeleženi crvenim slovom kao zapovedni od velikog značaja za pravoslavnu hrišćansku crkvu.
